27 januari

Rosan blijft stabiel, er zijn eigenlijk geen veranderingen...eerder verbeteringen.

Vorig weekend bleef ze spugen en is Rosan gestart met dexametason en zetpillen voor de misselijkheid. Er is dexa gestart omdat het kon zijn dat de druk in het hoofd was toegenomen en dat daardoor Rosan zo misslijk was. Ik denk dat dit het ook geweest is, want Rosan krijgt inmiddels gewoon weer sondevoeding en heeft sinds een paar dagen niet meer gespuugd.

De pijn blijft onder controle, de morfine staat nog op dezelfde stand en af en toe voor het verschonen een extra shotje. We proberen veel wisselligging te geven, want ze heeft 2 behoorlijke bulten op haar hoofd. Rosan draait ook veel met haar hoofd, dus misschien heeft ze er ook veel jeuk aan.

Verder had ik het net over verbetering, vanochtend werd ik namelijk wakker van Rosan die behoorlijk aan het brabbelen was. Dit doet ze ook al een aantal dagen weer, erg leuk om weer geluidjes van haar te horen. We verzorgen steeds Rosan haar mond met een nat washandje, en die zoog ze dan helemaal leeg zoveel dorst had ze. Dus hebben we maar weer een flesje geprobeerd, en dat gaat heel goed. En haar mond wordt weer bevochtigd en ze krijgt ook nog wat water binnen.

Gister hadden we een rustdag, geen bezoek, geen thuiszorg, en geen huisarts. We zijn nu natuurlijk ook al bijna vier weken verder, en ik moet zeggen het wel even fijn was een dagje niks.

Morgen is Rosan jarig, onze lieve kanjer wordt 2 jaar. Het wordt vast een rare dag, maar we gaan het niet vieren. Wel gewoon bezoek, maar geen taart en kado's. Dit lijkt ons het beste. We hadden al plannen gemaakt voor een groot feest, omdat ze vorig jaar ook al in het ziekenhuis lag, maar helaas het mag niet zo zijn en dat is best hard.