Rosan

Rosan
zaterdag 13 november

30 November

Vandaag was het weer poli dag. We moesten er al op tijd zijn, dus Rosan al vroeg wakker gemaakt. Hier was ze het niet mee eens, en was erg boos....eenmaal in de auto met Kabouter Plop werd ze weer vrolijk.
Op de poli waren alle controles prima, Rosan is na de kuur nog niet weer de oude, maar het gaat elke dag ietsje beter. We dachten dat we vandaag voor het laatst waren op de poli, maar we moeten helaas volgende week nog een keer heen. We moeten de uitslagen van de onderzoeken hier weer mee naar Groningen meenemen, deze worden allemaal op CD-rom gezet en dit was nog niet klaar. Dus volgende week kunnen we dit ophalen en hebben we nog een afsluitend gesprek met onze oncologen.

We hopen nu dat Rosan snel opknapt, en dat we onze dingen nog kunnen doen, we hebben nog een aardig waslijstje.....

29 November

Daar zitten we dan weer, op ons vertrouwde bank in West Grove. Heerlijk onze (hopelijk) laatste ziekenhuisopname zit erop! Rosan had vanochtend na 24 uur slapen de slaap wel uit, alles was prima om naar huis te gaan. Alleen 5 minuten voor vertrek kreeg ze last van kriebelhoest, zo erg dat ze alle voeding er uit spuugde. Gelukkig hadden we nog een medicijn achter de hand en die gelijk gegeven. De verpleegkundige vroeg of we wilden blijven, blijven? Echt niet! We gaan naar huis...dus afscheid genomen van de afdeling en naar huis gereden.

Woensdag moeten we weer naar het CHOP voor de controle, waarschijnlijk de laatste. Ik denk dat het dan helemaal echt wordt. Bijna weer naar huis...

Laatste dag, Laatste kuur

De laatste dag is dan eindelijk aangebroken, nog een paar uurtjes en dan zijn de laatste antibody's ingelopen. Het is gelukt, Rosan heeft de kuren doorstaan en afgemaakt. Nu alleen nog 2 kuren Vit A-zuur en dan is Rosan medicijnvrij!

Het is wel raar, hier leef je al maanden naar toe maar nu je er bijna bent is het heel gewoon. We hebben met deze opname ook wel een beetje pech, geen bekende verpleegkundigen, veel dingen die weer niet helemaal gaan als ze moeten gaan..Dus eigenlijk zijn we er ook wel klaar mee, maar misschien ligt het ook wel aan ons en kunnen we niet zo veel meer hebben.

Rosan heeft het deze kuur goed gedaan, ze heeft wel veel geslapen maar zoals gistermorgen loopt ze vrolijk een aantal rondes over de afdeling met de loopkar. Vandaag heeft ze wel een mindere dag, ze is wel iets wakker maar verder houdt het op. Ze heeft een keer gespuugd, en de temperatuur loopt weer iets omhoog.

Hopelijk kunnen we morgen lekker op tijd weer naar huis, en moeten we woensdag terugkomen voor de allerlaatste policontrole. De laatste keer in het CHOP...

24 november 1e dag Laatste Kuur

Vanmorgen begon dan eindelijk de allerlaatste kuur!

Maar goed Rosan moet hem eerst nog even doorstaan en dat ging wederom niet zonder slag of stoot.
We hadden gehoopt nu ook de eerste dag zonder pijn door te komen, maar dat is helaas niet gelukt. De morfine mocht gelukkig snel iets opgehoogd worden en dat hielp goed. Rosan viel eindelijk in slaap, en alles bleef verder goed, klein beetje verhoging, wat vocht vast houden, verder niet.
Nog 3 dagen te gaan...

23 november

De laatste opname is een feit.
Vanmiddag moesten we ons om drie uur melden en om half 6 hadden we een kamer. Morgenvroeg start dan de laatste kuur! Het blijft wel even weer spannend hoe het gaat, nog even afwachten dus.

Morgen is het hier een officiele feestdag Thanksgiving, iedereen is vrij, een echt familiefeest en turkey eten. Hier in het ziekenhuis staat ook turkey op het menu, dus we zijn benieuwd.

Ze kennen alleen geen sinterklaas in Amerika, gelukkig is de goede Sint wel op de hoogte gebracht dat we nu even in Amerika wonen en heeft een van zijn Pieten een pakketje gebracht. Hier zaten kado's en lekkernijen in, erg leuk en lekker allemaal.
Dus Sinterklaas als u dit leest, BEDANKT!

Verder kunnen jullie nog 1 keer een E-card sturen:
http://www.chop.edu/ecards/ecards.cfm
Rosan Rozema
Room 3S 02

16 november

De afgelopen 2 weken zijn in sneltreinvaart voorbij gegaan, het weer was prima, Rosan was goed te pas en we hadden natuurlijk 1 week bezoek.

Maar goed ons allerlaatste bezoek is weer naar huis....en nu gaan de laatste 4 weken Amerika in. Wat zeg ik nog 25 dagen..want we weten wanneer we thuis komen en dat is namelijk ZONDAG 11 DECEMBER!!!! Rosan is dan bijna 2 weken klaar met de laatste kuur, en kunnen we hier alles rustig afronden. We zijn superblij dat we nog voor de feestdagen thuis zijn en deze dan met onze familie en vrienden door kunnen brengen. Dat hadden we niet gedacht toen we aan dit avontuur begonnen...

Vanochtend moesten we naar de poli voor controle. Alles was gelukkig goed, Rosan is zelfs weer in lengte en gewicht gegroeid!
We hebben nu nog 1 week vrij en dan begint de laatste kuur!

Verder willen we iedereen erg bedanken voor alle leuke post die we afgelopen 5 maanden hier hebben gekregen, ook al viel het niet zoals thuis op de deurmat maar werd het in onze echte Amerikaanse brievenbus gestopt. ( dat had ook wel weer zijn charme )De postbode had het er maar druk mee, ook al zijn sommige kaarten en pakketjes niet aangekomen...De post moet natuurlijk ook een hele reis maken en de douane is erg streng helaas.

11/11/11

11 november, Sint Maarten, 11 november 2010....
Ik weet nog goed dat we na het bezoek aan de huisarts de kinderafdeling van het Martini Ziekenhuis in Groningen binnenliepen. Terwijl we aan de bali stonden te wachten, stonden er kindjes met de lampion te zingen. We wisten toen nog niet dat we later deze dag vreselijk nieuws zouden krijgen en ons leven totaal zou veranderen.

Rosan een paar dagen voordat ze in het ziekenhuis kwam


Wat hebben we een ongelooflijk jaar achter de rug, veel in het ziekenhuis, zware chemokuren, en een operatie ik denk dat ik nog nooit zo veel heb gehuild in een jaar en ook nog nooit zo bang ben geweest. Bang om Rosan te verliezen, nog steeds.

Wat heeft Rosan in haar jonge leven veel moeten doorstaan, ik zou het eigenlijk willen opschrijven maar het is te veel, en niet nodig. Het was allemaal wel nodig om de kanker uit Rosan haar lichaam te krijgen, maar nog veel belangrijker het mag niet terugkomen.

Rosan had gelukkig recht op verdere behandeling in Philadelphia, daar zijn we dankbaar voor. Zeker mede door alle steun die we krijgen, en hebben gekregen, hebben we hier een goede tijd gehad. Ik wil niet zeggen dat het altijd makkelijk is geweest, maar we zijn blij, Rosan hoeft nog maar 1 kuur!

Daarna komen we terug naar huis....hopelijk weer een beetje ons leven oppakken. Hier zijn we aan toe, Romke en ik willen weer aan het werk, weer de normale dingen doen en hopelijk verdwijnd de kanker een beetje naar de achtergrond. Rosan moet zich verder kunnen ontwikkelen, opnieuw leren eten en zeker met haar blindheid staat daar nog een heel traject voor ons open.

Toch zal 11 november altijd een speciale dag blijven, maar ik hoop dat ik volgend jaar samen Rosan langs de deuren kan en dat ze dan keihard "sint maarten" zingt!

Kijk naar voren
Kijk niet om
Vecht, wees sterk
Je weet waarom


2 november

Maandag waren we al op tijd uit het ziekenhuis ontslagen, dus dat was mooi. Rosan was op zich goed te pas, nog wel erg moe, wat vocht vast houden maar op zich een goed humeur. s'Middags kwamen de Fam Hilbrink om hier Halloween te gaan vieren. Erg leuk om mee te maken, Romke ging als spook op de veranda zitten en Dewi en Noa waren allebei mooi verkleed. Het enige nadeel was dat het behoorlijk koud was, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was behoorlijk druk in de straat, iedereen verkleed en veel huizen versierd.
Romke als spook!

Rosan nog in het ziekenhuis, in Halloween outfit

Vandaag moesten we weer naar de poli en alles was goed. Met Rosan gaat het over het algemeen goed, vanavond ietsje minder ze moest namelijk spugen en heeft veel last van haar bips door de diaree. Verder mogen we niet klagen, en starten we morgen al weer met de 4e kuur Vitamine A-zuur. We hebben nu drie weken vrij voor de laatste kuur, met 1 poli bezoek tussendoor.

Zaterdag krijgen we ons laatste bezoek hier, dit keer van vrienden dus we gaan er weer een leuke week van maken!