Nadat we zondag Niels en Annet op het vliegtuig hebben gezet, leek het net of alles nu echt was. We wonen in Amerika...half jaar van huis. Ik moest wel even goed me best doen om geen heimwee te krijgen, want het liefst stapte ik ook op het vliegtuig. Maar goed, even een dagje er last van hebben en dan maar weer door, we zijn hier voor Rosan.
Rosan lijkt nergens last van te hebben, begint steeds meer streken te krijgen en heeft vooral veel lol. Ook de 2x per dag Vit A- zuur kan haar nog niets schelen, ze krijgt een beetje een droge neus, en soms een enorme stemmingswissel thats it.
Na twee dagen aanrommelen in huis zijn we gister maar even op stap geweest, en dan maar gelijk naar Atlantic City. Mooie stad, mooi strand.... maar niet als er een vliegshow is!!! Echt veel te druk. Blij dat we weer naar huis gingen. Nou ja was te proberen, maar met Rosan tegenwoordig wat te ondernemen lukt haast niet. Uurtje autorijden..dan is madam er zat van, uurtje in de kinderwagen...wil madam eruit. Niets beter als thuis dan maar, hier vermaken we ons ook wel.
Verder eigenlijk weinig nieuws, we krijgen enorm veel kaartjes, BEDANKT! En we zijn druk met iedereen aan het skypen, dus dat is fijn, blijven we in ieder geval goed op de hoogte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten