4 april

Het gaat goed met Rosan.
Ze is helaas nog niet van de beademing af, maar ze heeft vandaag al wel 2x "droog" geoefend, dat wil zeggen dat ze het beademingsapparaat zo instellen dat Rosan alles zelf moet doen en dat ging goed.
Verder proberen ze alles langzaam af te bouwen, en dat gaat redelijk goed. Het gaat in kleine stapjes, maar goed dat kan ook niet anders.
Rosan heeft haast geen extra vocht meer, dus dat is goed.
Morgenvroeg gaat als het vanacht goed gaat de beademingsbuis eruit, we kunnen daar gelukkig bij zijn, want het is voor Rosan ook allemaal een beetje eng, ook omdat ze niets ziet. Rosan is vandaag ook al paar keer wakker geweest en dan speelt ze een beetje met haar konijn. Je merkt wel dat ze een beetje onrustig is van alle slangen en dat haar handje er heen wil, daarom ligt ze ook vast met de handen als wij er niet zijn.
Romke en ik zijn blij dat je vooruitgang ziet, we proberen veel bij haar te zijn, maar over het algemeen slaapt ze en dan kun je weinig doen. Romke heeft z'n mario spelletje op de DS al bijna uitgespeelt (hoezo computer verslaafd??? grapje) en ik lees wat of hou haar dagboek bij die we daar hebben gekregen. Het zijn lange dagen, en vooral om haar s'avonds achter te laten blijft moeilijk. We bellen dan ook even als we op bed gaan en gelijk als we weer wakker worden.
Hopelijk mag ze snel weer naar de afdeling en daarna gezellig weer mee naar huis. Rosan krijgt genoeg tijd om aan te sterken voordat ze de hoge dosis chemo krijgt, dit komt ook omdat de uitslag van de MIBG en operatie zo goed verlopen is.
Jullie geduim heeft dus geholpen!!!!