Rosan in het ziekenhuis

Rosan was afgelopen anderhalf week niet lekker, we dachten de tandjes komen door..oortjes...verkouden.
Ik was al eerder bij de huisarts geweest met haar en die dacht ze heeft een virusje opgepikt, want verder was er niks aan de hand. Toch knapte ze niet op, had af en toe wel een goed moment, maar sliep over het algemeen veel, werd blauw onder de ogen en spuugde soms zo maar weer de fles uit.
Ik was tussendoor ook nog bij het consultatiebureau geweest en die constateerde ook nog een bol buikje en wat geel zien, en adviseerde om weer naar de huisarts te gaan. We vertouwden het zelf ook niet meer, ze ging achteruit in plaats van vooruit.
Zo gingen Romke en ik donderdag 11 november met haar naar de huisarts, deze stuurde ons gelijk door naar het Martini Ziekenhuis. In het Martini werd ze onderzocht, en daar bleek dat de lever en mild vergroot waren en dat ze voor een echo moest. Ze kreeg s'middags de echo, en de kinderarts kwam al snel met de uitslag. Het bleek goed mis te zijn, ze heeft plekje op de lever en bij de linker nier. De kinderarts verdenkt haar van een neuroblastoom......De volgende dag zou ze voor een CT-scan gaan en daarna worden we overgeplaatst naar het UMCG. Veder kreeg ze een infuus en blaascatheter.
We wisten dat er iets aan de hand zou zijn...maar dit????Ons meisje dat altijd vrolijk was, nooit ziek, zo sterk en dan nu al zo ziek...
We kregen even tijd om het door te laten dringen, maar je kunt het/ wilt het niet geloven. En we moesten natuurlijk onze ouders, vrienden nog inlichten...