Het weekend volgde en op zich zou er weinig gaan gebeuren qua onderzoeken. De catheter mocht eruit, het infuus mocht eruit...maar zondag zat alles er al weer in plus nog extra...Rosan dronk niet haar flessen meer leeg, dus krijgt ze haar melk via de sonde. Ze heeft steeds meer pijn, daardoor heeft ze een morfinepomp gekregen en daarom ligt ze ook aan de monitor.
Je ziet haar achteruit gaan, heeft af en toe een blij moment, gaat dan handjes klappen echt tranentrekkend.
Het is afwachten voor dinsdag, zolang moet ze zelf zo comfortabel mogelijk zijn, dit lukt ook goed met de morfine en pcm zetpillen. Ze kan zo lekker bij je liggen, en valt dan ook in slaap.
Romke en ik slapen om de nacht thuis, want hier in het ziekenhuis slaap je weinig. Ten eerste het bed...echt keihard en dan alle piepjes en andere kindjes die huilen.
Maandag hebben we nog een gesprek met de arts over wat er de volgende dag zou gaan gebeuren. Er wordt een vap geplaatst, beenmergpunctie en een hapje van de tumor genomen. Er zitten natuurlijk risico's aan vast en ze maken zich vooral zorgen om de bloeddruk, omdat deze te hoog is.
Ook wordt ze met radioactieve jood oplossing ingespoten voor de scan van woensdag.
Ze gaat dinsdag als 3e voor ok, dit zal ws voor de middag zijn.
Rosan
zaterdag 13 november
Geen opmerkingen:
Een reactie posten