20 Mei

Donderdag nacht werd Rosan onrustiger, ze slaapt niet en lijkt veel pijn te hebben. We geven haar de maximale pijnbestrijding, maar het helpt maar even helaas. Dus we hebben vrijdag alles in werking gezet om Rosan weer een morfine pomp te geven. Dit ging allemaal soepel, en s'avonds is Rosan al aangesloten. Nu maar hopen dat ze minder pijn en rust zal krijgen. Helaas was ze weer de hele nacht wakker, wel stoned van de morfine maar bij elk geluidje heeft ze de ogen weer open en erg onrustig. Ik was gister aan het werk en bij thuiskomst schrik je wel hoe ze in korte tijd achteruit gaat. Je zag nog steeds aan haar gezichtje dat ze pijn heeft, dus is de thuiszorg weer gekomen en hebben ze in overleg met de arts de morfine iets opgehoogd. We hoopten daardoor op een rustige nacht, maar Rosan heeft wederom weinig geslapen. Ze blijft onrustig, wrijft veel aan haar hoofd, maar lijkt wel minder pijn te hebben. We geven Rosan weer een beetje voeding en dat gaat goed, ze heeft nog niet weer gespuugd. Het is moeilijk om Rosan zo te zien, je weet niet wat ze voelt en of we het zo goed doen. Gelukkig nu ik dit schrijf is ze in slaap gevallen, eindelijk kan ze zich even overgeven. Je hebt een voorstelling van hoe het zal gaan, maar we hadden gehoopt dat ze dit niet meer hoefde mee te maken.